niedziela, 20 września 2015

Nie tylko dla INFORMATYKÓW - na długie jesienne lub zimowe wieczory

Z dużym sentymentem wspominam pewne zajęcia.

A było to tak ...

Chciałam pokazać dzieciom, że w naszym codziennym życiu działamy według różnych algorytmów.
Celem nadrzędnym było zapoznanie ich ze znaczeniem słowa algorytm, a drogą do realizacji pomysłu pokazanie schematu blokowego, który jest graficznym zapisem algorytmu.

Plan naszego działania wyglądał tak:

1. W schemacie blokowym poszczególne operacje pokazane są za pomocą odpowiednio połączonych ze sobą skrzynek. Należało zatem stworzyć te skrzynki. Wystarczył papier, pisaki, folia i zgrzewarka do folii.

2. Każdy wykonał po kilka skrzynek.


















3.  Nasze skrzynki nie miały napisów, z wyjątkiem skrzynek START i STOP, które musi posiadać każdy algorytm. Wszystkie pieczołowicie zafoliowaliśmy, po to, żeby można było je później zmazywać i zapisywać ponownie. Powstały w ten sposób skrzynki wielokrotnego użycia.

4. Skrzynki powinny być ze sobą połączone. Powstało mnóstwo dodatkowych strzałek, bez których nie byłoby wiadomo, w którą stronę podąża nasz algorytm.

5. Nadszedł czas na opis każdej skrzynki, oprócz wspomnianych START i STOP, które wiadomo, znajdują się na początku i na końcu algorytmu.

Każdy uczestnik przygotował:

  • SKRZYNKĘ WEJŚCIA LUB WYJŚCIA (mają taki sam kształt) - wprowadzanie lub wyprowadzanie danych, 
  • SKRZYNKĘ OPERACYJNĄ - przetrzymuje ona polecenia lub działania,
  • SKRZYNKĘ WARUNKOWĄ - określa warunek i sprawdza jego wykonanie.

6. Pomysłów na algorytmy było mnóstwo!

Tak wyglądała praca dzieci:)
A tak wyglądały niektóre finalne produkty ...
 Koniecznie muszę to powtórzyć!

środa, 9 września 2015

Matematyka i góry



Dzisiejszy post powstał dzięki naszej wielkiej miłości do gór. Był też okazją do poćwiczenia odejmowania pisemnego (w słupku), które nie zawsze lubi dziecko. Z dodawaniem raczej nie mieliśmy większych problemów, ale algorytm odejmowania przy pierwszym podejściu zraził mojego syna na amen. Oczywiście do czasu:)

Podczas wakacji analizowaliśmy wspólnie wysokości różnych szczytów w Tatrach. Szukaliśmy najwyższej góry w Polsce, najwyższej góry na Słowacji, byliśmy ciekawi ile metrów wysokości ma Giewont, jak wysoki jest Kasprowy Wierch, itp? 
Nie zabrakło również pytań dotyczących różnicy w wysokościach szczytów. I tutaj pokusiliśmy się o porównywanie szczytów gór poprzez odejmowania ich wysokości w pamięci. O ile wysokości były zbliżone, dawaliśmy radę, jednak przy większych różnicach nadarzyła się świetna okazja, aby wrócić do tematu dawno porzuconego i jeszcze raz pochylić się nad algorytmem odejmowania pisemnego. Przy tak dużym zainteresowaniu chłopaka wycieczkami górskimi i ciągłymi pytaniami co najwyższe, największe i o ile, okazało się, że w atmosferze wakacyjnego luzu można wiele osiągnąć!


Atmosfera była niezwykle pozytywna, a nazwy szczytów sprawiły, że rozwiązywaliśmy słupki śmiejąc się w głos. 
Polecam, mama 9 - latka:)

zdjęcie pochodzi z bloga http://telezbyszek44.pl/

piątek, 4 września 2015

Magik

Zuzia zorganizowała przyjęcie urodzinowe dla swojej młodszej siostry. Jedną z zabaw, którą wymyśliła była zagadka. Wszystkie dzieci usiadły obok ławy, na której leżał stary kapelusz dziadka. Do kapelusza Zuzia wrzuciła 7 klocków czerwonych, 3 niebieskie i 5 zielonych. Wtedy Zuzia podała dzieciom treść jej zagadki:


Ile co najmniej klocków trzeba wyciągnąć z kapelusza dziadka, aby mieć pewność, że wśród wylosowanych klocków będzie przynajmniej jeden zielony, niebieski i czerwony?


Od czego zacząć?
Najlepiej od kapelusza i kolorowych kulek:)
Jeżeli nie mamy kulek opisanych w zadaniu, możemy zrobić je z papieru i zaznaczyć kolory. Ważne jest jednak, aby kulki były jednakowe. Nie mogą zdradzać swoją wielkością i kształtem koloru.
Kule możemy zastąpić wyciętymi kółkami, kwadratami itp. Ważne, aby były jednakowego kształtu i w kolorze opisanym w zagadce.

Co dalej?
Zawiązujemy dziecku oczy i prosimy aby losowało kulki tak długo, aż wśród wylosowanych znajdą się 3 różne kolory. Ćwiczenie możemy sprawdzić ze wszystkimi domownikami. 
Im więcej osób, tym lepsza zabawa. Proponujemy zapisywać wyniki i sprawdzić, kto jest największym szczęściarzem, czyli osobą, która w najmniejszej ilości losowań odłożyła kulki w 3 kolorach.

Czas na pechowca:)
Jeżeli dziecko nie zna odpowiedzi, prosimy aby opisało jak jego zdaniem wyglądałoby losowanie kulek przez najbardziej pechową osobę na świecie.  
Czy 3 kolory uzyskałby po 3, 4 a może po 10 losowaniach? 
Który kolor wybrałby najpierw? A jaki będzie kolejny....
Tym razem nie zawiązujemy oczu tylko celowo prosimy aby dziecko wybierało takie kolory kulek, które jego zdaniem wylosowałaby najbardziej pechowa osoba na świecie.

I rozwiązanie zagadki!
7 kulek czerwonych + 5 kulek zielonych i na końcu wystarczy wylosować jedną, która na pewno będzie miała kolor zielony:)

Udanej zabawy!!!!!


piątek, 28 sierpnia 2015

Zadanie konkursowe - Ile lat?

Treść zagadki:

Wojtek i Rozalka mają  razem 30 lat. Sześć lat temu Wojtek był 5 razy starszy od Rozalki. Ile lat ma obecnie każde z nich?

Zadanie przeznaczone jet dla dzieci, które potrafią dodawać i/lub mnożyć co najmniej do 30. 
Zadanie krok po kroku przedstawiła tytułowa Rozalka, która 6 lat temu faktycznie miała 5 razy starszego od siebie kuzyna Wojtka.
A ponieważ zadanie dotyczyło jej bezpośrednio, niezwykle mocno zaangażowała się w jego rozwiązanie, jak również w prezentację rozwiązania na tablicy:)

Chwila zadumy i zaczynamy:)
Krok 1. Zapisujemy imiona dzieci na tablicy lub kartce papieru.
Krok 2. Zapisujemy stan sprzed 6 lat i obecny, koniecznie jeden pod drugim.
Krok 3. Wstawiamy znaki dodawania i równości, wypisujemy wszystkie informacje z treści zadania, a następnie obliczamy wspólny wiek dzieci sprzed 6 lat. Tutaj należy uważać, aby dzieci odjęły 6 lat od wieku Rozalki i 6 lat od wieku Wojtka, łącznie odejmujemy 12. Staramy się aby odpowiedź padła z ust dziecka, nie podpowiadamy rozwiązania, czekamy, aż dziecko samo zauważy, ile należy odjąć lat.
Krok 4. Szukamy pary liczb, która spełni warunek z zadania, zaczynamy od najmniejszych możliwych liczb. Jeżeli Rozalka miała 1 rok, wówczas Wojtek miał 5 razy tyle. Po podstawieniu wieku dzieci do równania, dziecko widzi, ze to nie jest rozwiązanie. Rozalka i Wojtek na pewno byli trochę starsi. Podstawiamy kolejne liczby, słuchamy propozycji dziecka. Rodzic nie powinien sugerować rozwiązania. Czeka, aż dziecko samodzielnie znajdzie odpowiednią parę liczb.
Mamy rozwiązanie, połowa sukcesu za nami:)
Krok 6. Obliczamy ile lat mają teraz dzieci. Przy takim rysunku, dzieci będą widziały, że należy dodać 6 lat do wieku Wojtka oraz 6 lat do wieku Rozalki.
Krok 7. Została już tylko poprawna odpowiedź:)
I gotowe! Rozalka, jesteś świetnym matematykiem!



środa, 26 sierpnia 2015

Kilka słów o blogu

Dla kogo blog?


Jak procować z dziećmi w domu? Jak je rozwijać? Skąd czerpać pomysły na ciekawe zadania i jak je rozwiązywać, nie korzystając ze skomplikowanych metod?
Jak uczyć i jednocześnie się bawić? Jak spędzić kreatywnie czas z dziećmi?


Z takim pytaniami spotykamy się bardzo często w naszej pracy. Czas, który rodzice i dzieci spędzają wspólnie jest poświęcany także na naukę. Zdarza się, że rodzicom brakuje prostych metod, dostosowanych do wieku dzieci w rozwiązywaniu skomplikowanych problemów. Aparat matematyczny dorosłych podpowiada, że wystarczy w wielu zadaniach wprowadzić niewiadome x, y i rozwiązanie jest gotowe.
Ale jak wytłumaczyć to samo rozwiązanie dziecku z 2 - 4 klasy podstawówki?

Z myślą o rodzicach i o dzieciach, które chętnie rozwiązują zadania w domu stworzyliśmy blog, którego celem jest pomaganie rodzicom i ich pociechom w rozwiązywaniu skomplikowanych zadań. Zadań, z którymi ich dzieci spotykają się uczestnicząc np. w konkursach matematycznych. 
Ale nie tylko.
Nasz matematyczny, a tak naprawdę matematyczno- fizyczny blog będzie służył wszystkim zainteresowanym przedmiotami ścisłymi. Oprócz zadań konkursowych będziemy prezentować różne pomysły na ciekawe, sprawdzone sposoby pracy i zabawy z dzieckiem w domu. Zdradzimy ciekawe pomysły na zajęcia prowadzone w szkole podstawowej. Pokażemy kilka eksperymentów, które można przeprowadzić w domu lub na boisku:)
Naszą pasją jest nauczanie w sposób prosty i nieskomplikowany ale skuteczny. W swojej pracy doceniamy bardzo ogromną rolę różnych pomocy edukacyjnych. Te pomoce tworzymy sami lub korzystamy z tych, które są dostępne na portalach edukacyjnych. Uwielbiamy gry logiczne, planszowe, karciane. Miłością do gier zarażamy naszych uczniów, ci zaś swoich kolegów i przyjaciół. 
Mamy nadzieję, że osoby, które nie mogą skorzystać z naszych zajęć, znajdą na naszym blogu pomysły, które wykorzystają w pracy z dziećmi.  Chcemy przekonywać innych, że matematyka i fizyka nie musi kojarzyć się z nudą i wiedzą, przeznaczoną tylko dla wąskiej grupy dzieci:) 



środa, 19 sierpnia 2015

Rola eksperymentów w świecie dziecka i dorosłego

Z dużą pewnością można powiedzieć, że eksperymenty to nauka. Z tą samą pewnością można zaliczyć je także do wspaniałej formy zabawy dla nastawionego na poznawanie i badanie umysłu dziecka. Umożliwiają zrozumienie wielu zjawisk przez samodzielne wykonywanie różnych czynności, a w konsekwencji obserwowanie powstałych w wyniku ich wykonywania zmian.
Małe dzieci eksperymentują od momentu pojawienia się na świecie. Kiedy mają 3 – 4 lata w czasie wykonywania swoich doświadczeń trochę domyślają się, co się  może wydarzyć.
Zazwyczaj bywa tak, że dziecko, które bardzo często wykonuje jakąś czynność nie dającą spodziewanego rezultatu, przestaje się nią interesować, zniechęca się. I właśnie w tym miejscu pojawia się ogromna rola dla osoby dorosłej, która może dostarczać nowych pomysłów, obserwować poczynania i bardzo delikatnie kontrolować pracę dziecka.
Oczywiście eksperymenty, które osoba dorosła proponuje małemu dziecku nie muszą być skomplikowane. Stopień ich trudności rośnie z wiekiem dziecka, z jego coraz większą koordynacją manualną.
W czasie takiej pracy z dziećmi każde pytanie, nawet to, które dla dorosłego wydaje się banalne jest ważne i wymaga pełnej odpowiedzi. Najlepiej, gdy jest poparte odpowiednim eksperymentem.
Ale dzieci często zadają także trudne pytania. Tych pytań nie należy bagatelizować. Należy odpowiadać na nie językiem zrozumiałym dla dziecka w określonym wieku. Dlatego eksperymentowanie z dziećmi jest źródłem wiedzy także dla dorosłych.
Wykonywanie doświadczeń z dziećmi jest zachęcaniem ich do zadawania różnych pytań. W ten sposób można pobudzać ciekawość dzieci, a co za tym idzie prowokować je do myślenia. Obecność dorosłego, który będzie tylko obserwował pracę małych dzieci nie wystarczy. Rolą nauczyciela jest zorganizowanie pomocy potrzebnych do wykonania konkretnych eksperymentów, w przypadku małych dzieci uporządkowanie działań, które mają wykonywać jak również prowokowanie młodych umysłów do zadawania kolejnych pytań.
Dzieci, które zaczynają eksperymentować w wieku 4 lat, po osiągnięciu wieku szkolnego, swoje badania zaczynają przeprowadzać samodzielnie. Wówczas rolą nauczyciela jest prowokowanie ich poprzez stawianie coraz trudniejszych pytań i tez.
Zachęcamy dorosłych, którzy są gotowi na podjęcie bardzo inspirującej pracy z dziećmi do eksperymentowania z wykorzystaniem naszych gotowych scenariuszy zajęć z doświadczeniami fizyczno – chemicznymi, które są bezpieczne, pobudzą ciekawość i wywołają radość u każdego dziecka i nie tylko :)
 

Małgorzata Grabis
Edukacja EZO s.c.