Matematyczna przygoda - Czy w naszej kuchni mieszka matematyka?

Zapraszamy na kolejną matematyczną przygodę!

Podczas tej przygody, wspólnie z dzieckiem sprawdzimy czy  można spotkać matematykę w kuchni. Założeniem tych ćwiczeń jest pokazanie dziecku, że z matematyką spotykamy się w codziennych sytuacjach jak również zapoznanie się z różnymi jednostkami wagi. W zaproponowanych ćwiczeniach rodzic/dorosły ma być partnerem dziecka, należy wspierać je, kierować jego rozumowaniem poprzez zadawanie pytań i tworzenie odpowiednich sytuacji, które pozwolą na trafne wyciąganie wniosków. 

UWAGA:

Ćwiczenia będą równie interesujące i cenne dla starszego rodzeństwa.

Ćwiczenie 1: Wstęp – wspólne ważenie

Rodzic pyta dziecko czy wie co to jest waga i do czego ona służy. Wyciąga wagę łazienkową i proponuje wspólne ważenie, wcześniej zadaje pytanie: jak myślisz kto jest w naszym domu najcięższy? Kto jest najlżejszy? Kto jest cięższy od Ciebie, a kto jest lżejszy ode mnie itp.  

Każdy domownik może wziąć udział w ważeniu. Ciężar każdej osoby zapisujemy na kartce dodając jednostkę kg. Jeżeli macie zwierzątko w domu (kota lub psa) można zastanowić się jak je zważyć na wadze łazienkowej, skoro cały czas z niej schodzi i nie wolno go przytrzymać, bo pomiar będzie sfałszowany. Tutaj może odbyć się prawdziwa "burza mózgów" – pozwólcie dziecku na wszelkie kombinacje, to może być świetna zabawa i rozwiązanie zadania konkursowego dla dzieci w wieku wczesnoszkolnymJ

Ćwiczenie 2: W którym sklepie ważymy?

Kolejne pytanie jakie możemy zadać maluchowi to czy wie: W jakich sklepach używa się wagi? 

Może to być dość trudne pytanie, ponieważ w sklepach zazwyczaj są wagi wbudowane w kasy i ich nie widać. Ale niech to będzie świetna okazja do cofnięcia się w czasie i wytłumaczenia dziecku jak wcześniej ważono, gdy nie było tak zaawansowanej technologii jak w dzisiejszych czasach. A może odwiedzacie targ z warzywami i owocami i tam spotkaliście stoiska z wagą?

Następnie pospacerujcie po mieszkaniu, pokazując różne przedmioty. Zadajemy kolejne pytania:  

Czy ten produkt/przedmiot został kupiony na wagę? Czy należało go zważyć przed zakupem?

Pokazujemy stół, krzesła, garnek, owoce, karmę dla zwierząt, pralkę, proszek do prania, buty. Następnie możemy zapytać czy w kwiaciarni, bibliotece, sklepie z zabawkami, sklepie rowerowym… używa się wagi. Czy w sklepie x sprzedawca korzysta z wagi? Mnie się wydaje, że widziałam w księgarni wagę, jedna pani podeszła i poprosiła o 1 kg książek. Czy taka sytuacja jest możliwa? A może mi się to śniło?

Rodzic całe ćwiczenie prowokuje dziecko do udzielenia odpowiedzi. Sam stara się mówić jak najmniej, raczej dziwi się, przytakuje, zadaje pytania. Np. Moja koleżanka ostatnio kupiła 2 kg roweru i pół kilograma róż. Czy to jest możliwe? 

Następnie idziemy z dzieckiem do kuchni.

Ćwiczenie 3 : Liczby na opakowaniach

                       

Wyciągamy z szafki różnego rodzaju produkty:

Prosimy, aby dziecko przyjrzało się opakowaniom, pytamy czy wie ile waży każdy z nich. Wspólnie szukamy informacji o wadze produktu na opakowaniu.  Dziecko może flamastrem zaznaczyć znalezione liczby. Następnie wyjaśniamy skróty: kg to kilogram, dag to dekagram, g to gram. Ale co to oznacza?

Pytamy: Jak myślisz co jest cięższe: kilogram czy gram? Sprawdźmy toJ

Dajemy dziecku do rąk kilogramowe opakowanie cukru, soli lub mąki. Tłumaczymy, że właśnie tyle waży 1 kilogram.

Wracamy do zapisanych wag członków rodziny. Mówimy: Zobacz, ty ważysz 20 kilogramów, czyli tyle samo co 20 opakowań mąki. A ile opakowań mąki ja ważę? A tato/mama, siostra/brat, a pies/kot?

Odkładamy kilogram i prosimy dziecko aby wyciągnęło dłoń. Wsypujemy 1/5 łyżeczki cukru na jego dłoń i mówimy. A tyle waży 1 gram.

Wróćcie do liczb na opakowaniach i sprawdźcie, które wagi podane są w kilogramach, które w gramach.

Jeżeli na opakowaniach będą podane dekagramy, możemy kontynuować doświadczenie. Wsypcie na dłoń dziecka dwie łyżeczki cukru, lub odmierzcie 1 dag na wadze kuchennej i pozwólcie dziecku poczuć ciężar 1 dekagrama.

To ćwiczenie można śmiało wykonać również ze starszym rodzeństwem. Ćwiczenie niezwykle cenne, pozwala poprzez doświadczenia zapamiętać jednostki wagi. 

Ćwiczenie: 4 Zadanie domowe / Konkurs.

Zapraszamy wszystkie dzieci na konkurs 

„Matematyczne ciasteczka”

Zadanie konkursowe polega na upieczeniu ciasteczek z motywem matematycznym np. liczby, figury.

Można skorzystać z naszego przepisu, lub własnegoJ Pozwólcie dziecku odmierzać wagę każdego produktu. 

Przepis - Matematyczne ciasteczka:

Składniki:

·       25 dag mąki pszennej

·       15 dag masła

·       8 dag cukru pudru

·       2 żółtka

·       1 łyżeczka proszku do pieczenia

Wykonanie:

Mąkę z masłem posiekać nożem. Żółtka dobrze roztrzepać z cukrem, dodać do mąki z tłuszczem. Dodać proszek do pieczenia i wyrobić ciasto. Ciasto zostawić na chwilę w chłodnym miejscu, po czym rozwałkować i wycinać wymyślone kształtyJ  Piec ok 20 min w temp. 180°C.

Powodzenia!!!

Termin nadsyłania prac do końca czerwca 2020 r.

Gotowe, sfotografowane prace, prosimy przesłać na adres: biuro@edukacjaezo.pl.  Prace opublikujemy na naszym blogu lub fb. Każda nadesłana praca zostanie nagrodzona ezowym upominkiem, który przekażemy na pierwszych stacjonarnych zajęciach lub wyślemy w czerwcu na wskazany adres.

Nadesłane, pysznie wyglądające prace: 

Franek z mamą - zdjęcie tytułowe:)

Pani Sylwia z synkiem Wojtusiem i nadesłana opinia, którą zamieszczamy jako zachętę dla pozostałych rodziców i za którą bardzo dziękujemy:)

"Bardzo dziękujemy za ciekawe matematyczne zajęcia, Wojtuś chętnie się angażuje. Korzystamy również z  polecanej platformy, gdzie samodzielnie stara się wykonywać zadania. W załączeniu nasze ciasteczka, ciut zmodyfikowaliśmy przepis zgodnie z czekoladowymi preferencjami Wojtka i Wiki. Dzięki temu zadaniu z ważeniem jesteśmy już za pan brat."

Ciasteczka wykonane przez Stasia:

Ciasteczka Teodora - bardzo matematyczne:)
I komentarz mamy Kasi: "Tym razem Teodor "upiekł" ciastka z plasteliny, bardzo fit. Odmierzał składniki i działał zgodnie z przepisem."
Brawo Teodor!

Gratulujemy wszystkim dzieciom i rodzicom, kotek EZO już nie może doczekać się wręczenia lub przesłania upominków i dyplomu!!!
Czekamy również na Twoje zdjęcia:)

A od września zapraszamy wszystkie dzieci na nasze zajęcia z matematyki.

Szczegóły i placówki na naszej stronie: edukacjaezo.pl 

Obecnie prowadzimy zajęcia online, mamy jednak nadzieję, że z maluszkami będziemy mogli spotkać się stacjonarnie. Nauka przez doświadczenie, manipulowanie, ruch i zabawę to nieoceniona wartość i bardzo duży rozwój, dający naszym pociechom pewność siebie i przekonanie, że matematyka to przedmiot przyjemny i na miarę ich możliwości. Każde spotkanie z matematyką EZO to prawdziwa przygoda!

Matematyczna Przygoda - Oś liczbowa, liczbowi sąsiedzi

Zapraszamy wszystkie dzieci i rodziców do kolejnej matematycznej przygody. Rozwijaj swoje dziecko z EZO w domu, baw się, wspieraj i pamiętaj, że w opisie zajęć dorosły jest partnerem dziecka!

A więc do dzieła:)

Ćwiczenie 1: Własna oś 0-20

W tym ćwiczeniu będziemy przygotowywać oś liczbową!

Rodzice mogę wybrać jedną opcję, w zależności od umiejętności dziecka:

1.     Pierwszy wariant jest dla dzieci młodszych, które nie potrafią pisać i operują zakresem liczbowym do 10. W załączeniu wysyłamy potrzebny szablon: TUTAJ

Należy wyciąć paski i zszyć je zszywaczem pośrodku (lub skleić klejem), tak aby powstało 11 okienek, następnie wyciąć liczby. Dziecko otrzymuje od rodzica kartoniki z liczbami (mogą one być poukładane od 0 do 10 lub pomieszane – decydują umiejętności dziecka).

Zadanie polega na poukładaniu liczb rosnąco, czyli od 0 do 10, a następnie  przyklejenie ich w prawidłowej kolejności w pustych okienkach.

2.     Drugi wariant jest dla dzieci starszych, które potrafią pisać i operują liczbami do 20. Należy wydrukować plik „PROSTOKĄTY” lub narysować dwa prostokąty podzielone na 11 i 10 kwadratowych części, następnie skleić je lub zszyć zszywaczem, tak aby powstało 21 okienek. Dziecko uzupełnia oś liczbową. Zwracamy uwagę, aby liczby były napisane poprawnie. Nie zostawiamy dziecka z obrazem źle zapisanej liczby (np. odwróconej).

Możemy podyskutować z dzieckiem na temat liczby okienek na osi: Masz wpisać liczby od 0 do 20, jak myślisz, ile okienek powinno znaleźć się na naszej osi, aby w każdym znalazła się dokładnie jedna liczba?

Zazwyczaj dzieci odpowiadają, że powinno być przygotowanych 20 okienek, wówczas prosimy dziecko aby to sprawdziło. Dziecko licząc okienka uzyskuje wynik 21. Wówczas pytamy, dlaczego okienek jest 21, skoro mamy wpisać liczby do 20? Musimy to sprawdzić! Czekamy aż odpowiedź padnie od dziecka, chodzi oczywiście o liczbę 0, która zajmuje pierwsze okienko.

Własna oś liczbowa, będzie wykorzystywana do innych ćwiczeń matematycznych.

Ćwiczenie 2: Skoki na osi.  Czas wypróbować naszą oś

            Dziecko wybiera ulubioną figurkę (mały rozmiar) ze swoich zabawek. Bierze ją do rączki i przesuwa ją po osi, kolejno na każdą liczbę: od 0 do 10/20, nie pomija żadnej liczby. Pierwszy skok z 0 na 1, wypowiada głośno jeden, drugi skok na liczbę 2, wypowiada głośno dwa, itd.

Następnie wraca figurką z 20/10 do 0, pamiętając o wypowiadaniu każdej liczby.

ZWRACAMY SZCZEGÓLNĄ UWAGĘ, ABY LICZBY BYŁY WYPOWIADANE PO KOLEI ORAZ WYPOWIADANA LICZBA BYŁA ZGODNA Z POŁOŻENIEM FIGURKI NA OSI.

            Następnie prosimy dziecko, aby położyło figurkę na liczbie 4, 6, 9, 2, 10, 5 itp. Sprawdzamy czy dziecko rozpoznaje zadane liczby. Jeżeli nie pamięta kształtu liczby, liczymy głośno korzystając z osi i figurki i wspólnie ją znajdujemy.

Ćwiczenie 3: Sąsiadki

 Pytamy dziecko czy wie kim są sąsiedzi. Możemy trochę podyskutować o naszych sąsiadach, kim są, gdzie mieszkają. Szukamy różnych sytuacji związanych z sąsiadami, przypominamy je sobie, zadajemy dziecku pytania dotyczące tych sąsiadów. Następnie wracamy do naszej osi. Prosimy dziecko aby położyło figurkę na liczbie 5, następnie pytamy, które liczby są sąsiadkami liczby 5? Czy umiesz pokazać je paluszkiem? Czy umiesz je wypowiedzieć.

Ćwiczenie powtarzamy również z innymi liczbami, np.

·       Wymień sąsiadki liczb np. 10, 6, 13, 16, 19, za każdym razem dziecko korzysta z osi liczbowej. Kładzie figurkę na zadanej liczbie oraz wskazuje sąsiednie liczby.

·       4 i 6 to sąsiedzi jakiej liczby? Dziecko patrzy na oś i udziela odpowiedzi, jeżeli ma z tym kłopot, kładzie klocki na zadanych liczbach i wskazuje ich wspólną sąsiadkę. Kontynuujemy zadanie dla innych par liczb, np. 8 i 10, 12 i 14, 18 i 20

Ćwiczenie 4: Maskotka poznaje naszą oś

Idealnym ćwiczeniem dla naszego dziecka będzie nauczenie ulubionej maskotki poruszania się po osi. Poproś dziecko, aby przyniosło ulubioną maskotkę. Teraz czas na sprawdzenie czy nasza maskotka zna się na liczbach i na osi liczbowej. Wciel się w rolę maskotki, która przesuwa pionek/figurkę po osi i głośno liczy. Oczywiście po drodze robi różne błędy, np.

omija liczby: 1,2,3,5,6…; liczy za wolno w stosunku do skoków; podwójnie liczy liczbę na osi; zaczyna liczyć od liczby 1- pomijając 0; wypowiada jeden stojąc na liczbie 0, natomiast na liczbie 1 wypowiada dwa itp.

Twoje dziecko będzie miało idealną okazję aby powiedzieć co maskotka zrobiła źle, gdzie popełniła błąd, aby WYJAŚNIĆ, WYTŁUMACZYĆ.

Jeżeli dziecko nie zauważy błędów maskotki, może oznaczać to, że nie ma zbyt dużego doświadczenia w tym zakresie. Dlatego jest to sygnał aby wdrożyć liczenie w życie codzienne,  niech to będą sytuacje związane np. ze sprzątaniem, przynoszeniem sztućców do stołu przed śniadaniem czy obiadem. Liczenie podskoków, budowanie wież z określonej liczby klocków, spacerowanie i liczenie kroków np. od chodnika do drzewa, liczenie schodów, drzew w alejce z lewej strony/prawej strony itp. W miłej, naturalnej i niewymuszonej atmosferze.

Dziecko może również zadawać zagadki maskotce: Czy wiesz gdzie jest liczba 5, 6, 12…

Czy znasz sąsiadów liczby 9? Itp. Maskotka na początku się myli, a następnie dzięki wskazówkom dziecka udziela prawidłowych odpowiedziJ

Ćwiczenie: 5 Zadanie domowe / Konkurs.  

Zapraszamy wszystkie dzieci na konkurs „Oś liczbowa”

Zadanie konkursowe polega na sfotografowaniu własnoręcznie wykonanej osi liczbowej, na której będzie ustawiona ulubiona figurka dziecka. Powinna być ona umiejscowiona na liczbie lat naszego małego matematyka J.

Mile widziane będą zdjęcia dziecka uczącego swoją ulubioną maskotkę.

Termin nadsyłania prac do końca czerwca 2020 r.

Sfotografowane prace, prosimy przesłać na adres:  biuro@edukacjaezo.pl  

 

Prace opublikujemy na naszym fb i blogu. Każda nadesłana praca zostanie nagrodzona ezowym upominkiem, który przekażemy na pierwszych stacjonarnych zajęciach lub wyślemy w czerwcu na wskazany adres:)

 

Wskazówki dla rodziców: 

•       Brak pośpiechu 

•       Poczekaj na odpowiedź 

•       Staraj się nie udzielać za dziecko odpowiedzi, bądź cierpliwy 

•       Dostosuj poziom trudności do jego kompetencji

•       Nie oceniaj, wspieraj!  

Matematyczna Przygoda - W świecie brył

Zapraszamy do naszej kolejnej, matematycznej przygody EZO!

Do wspólnej zabawy zapraszamy dzieci w wieku 4-6 lat i ich rodziców.  Rozwój matematyczny dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym jest kluczowy, co więcej dzieci wykazują ogromne zainteresowanie matematyką i chętnie biorą udział w zabawach związanych z liczbami, figurami, pieniędzmi, wzorami... Liczy się odpowiednie podejście, trochę czasu i plan zabawy/nauki:) 

A więc zostaw gotowe karty pracy tzw. wypełniacze i "wciągnij" dziecko razem z nami do niezwykłego świata matematyki.

EZO to skrót od trzech bardzo ważnych w naszym programie nauczania słów: EKSPERYMENTUJ, ZROZUM, OBLICZ.

A więc, zaczynamy!

Ćwiczenie 1:   Co to za bryła?

Przed wykonaniem tego ćwiczenia, prosimy poszukać w zabawkach/klockach odpowiednich brył. Nasz zestaw brył powinien zawierać:

• sześcian,
• prostopadłościan,
• stożek,
• walec,
• kulę.

Prosimy również wydrukować obrazki TUTAJ lub poszukać w gazetach podobne ilustracje.

Siadamy z dzieckiem na dywanie i układamy przygotowany zestaw brył.

Pokazujemy pierwszy obrazek, przedstawiający dziecko jedzące jabłko. Prosimy, aby wybrało bryłę w kształcie jabłka, wcieliło się w rolę aktora i udawało, że je owoc. Przypominamy, że wszystko ma być na niby, jak w prawdziwym filmie. Następnie pytamy: jakie inne owoce mają podobny kształt do kuli?

Pokazujemy, drugi obrazek z piłką do gry w golfa. Ponownie prosimy aby dziecko wybrało bryłę, która przypomina piłkę. Tak, to ta sama bryłaJ Pytamy dziecko, czy potrafi pokazać jak się gra w golfa? Do jakich innych gier/sportów potrzebujemy piłki? Prosimy, aby tym razem zagrało kogoś kto gra w golfa lub inną wybraną grę.

Po pokazaniu tych dwóch obrazków, pytamy: Dlaczego kula pasowała do tych wszystkich ról? Jaka cecha pozwalała jej upodobnić się do jabłka, piłki do golfa….? Jak możesz opisać kulę? (Sugerowane odpowiedzi: okrągły kształt, toczy się).

Kolejny obrazek, który pokazujemy dziecku to lody. Prosimy, aby podobnie jak wcześniej wybrało bryłę, która przypomina kształtem widoczny obrazek. Czy tylko kula pasuje do tego obrazka? Możemy naprowadzić dziecko, aby wybrało stożek jako rożek oraz kulę jako gałkę lodów. Pokazujemy stożek i mówimy, że w matematyce na taki klocek/kształt mówimy STOŻEK. Odgrywamy rolę kogoś kto je lodyJ.

Inne bryły!

Następnie podnosimy do góry sześcian, pytamy czy ta bryła przypomina kształt jakiegoś znanego przedmiotu. Demonstrujemy rzut sześcianem w stylu rzutu kostką do gry. Mówimy, że taki klocek w matematyce ma też swoją nazwę. Ale zanim ją zdradzimy, prosimy aby dziecko policzyło wszystkie ściany (czyli kwadraty, z których zbudowany jest sześcian). Najlepiej zaznaczyć naklejką lub kropką policzone ściany w sytuacji kiedy zauważymy, że dziecko liczy podwójnie te same ściany i ma z zadaniem problem. Wówczas potwierdzamy, że ciężko jest policzyć ściany tego klocka, bo wyglądają tak samo. Wyciągamy flamaster lub naklejki i zdradzamy dziecku jak dzięki nim można poradzić sobie z zadaniem. Dziecko liczy ściany, a rodzic zaznacza je kropką/naklejką. Podsumowujemy: nasz klocek ma 6 ścian, czy wszystkie są takie same, jaki kształt mają?  W matematyce na klocek, który ma 6 identycznych ścian mówimy SZEŚCIAN – bo ma 6 ścian!

Prosimy dziecko aby znalazło w klockach drugi sześcienny klocek i przyniosło go do nas. Teraz zbudujemy wieżę z dwóch sześcianów. Patrzymy na początkowy zestaw naszych brył, pytamy dziecko, czy umiesz znaleźć klocek, który przypomina naszą wieżę? Dziecko przynosi prostopadłościan. Rodzic sugeruje aby i tym razem policzyć wszystkie ściany. Czy ten klocek ma tylko kwadratowe ściany? Jaki kształt mają pozostałe ściany?

Jeżeli dziecko ma problem z odpowiedzią można pomalować farbą jedną prostokątną ścianę i ją odbić na papierze (jest to bardzo cenne doświadczenie) lub obrysować. Czy teraz dziecko widzi odrysowany/odbity kształt? Jaka to figura?

Liczymy ściany: podobna technika jak w przypadku sześcianu.

Dziecko zauważa, że ten klocek też ma 6 ścian. Rodzic tłumaczy, że ta bryła nie nazywa się sześcian mimo, że składa się z 6 ścian, bo nie są one takie same. To PROSTOPADŁOŚCIAN. Pobawcie się w próbę powtórzenia nazwyJ

Tym razem nic nie tłumaczymy, tylko pytamy czy dziecko potrafiłoby zgadnąć, która figura/klocek to WALEC? Możemy naprowadzić dziecko i opowiedzieć o urządzeniu drogowym, które wyrównuje asfalt. Dziecko szuka odpowiedniego klocka i próbuje „wyrównać” dywan, tak jak BOB Budowniczy!

Ćwiczenie 2:  Kłótnia brył.

W celu utrwalenia nazw brył, prosimy aby dziecko położyło przed sobą: SZEŚNIAN (staramy się nie podpowiadać), KULĘ, STOŻEK, WALEC, PROSTOPADŁOŚCIAN.

Tłumaczymy, że będziemy czytać wierszyk o kłótliwych i przechwalających się bryłach. Jeżeli dziecko będzie wiedziało o kim mowa, podnosi tę bryłę do góry. Na koniec można zapytać, które bryły z naszego zestawu nie występowały w wierszyku. Wystarczy jak dziecko podniesie odpowiednie bryły do góry, a rodzic w tym czasie wypowie jej nazwę.

Kłótnia

W długim pudełku dary mieszkały,
Nie zawsze ze sobą tam się zgadzały.
Kto lepszy, kto ładniejszy – głośno się sprzeczały,
Kłótnie burzliwe wciąż nie ustawały.
Pierwsza kula swe cechy zaczęła wychwalać:
- ja turlam się prędko, daleko się oddalam,
Jam gładka, jam krągła, jak piłka lub jabłko.
Taką doskonałość spotyka się rzadko!
- Ach, moi drodzy, powiem ja dziś wam,
Że nikt nie ma tego, czego ja sześć mam!
Oto moje ściany, taka sama każda,
Jednakowe, gładkie i tak samo ważne.
Jestem sześcian i na każdej stabilnie ustoję,
Żadnych trzęsień ziemi wcale się nie boję!
- O nie, ja zgodzić się z tym nie mogę wcale!
Najwięcej z nas zalet przecież ja mam – walec.
Ja się toczyć potrafię i stać bez problemu,
Kto się oprze dzisiaj klockowi takiemu?
Jak kłótniom tym zapobiec, podpowiedzcie mili.
Czy chcecie, by te spory dary zakończyły?

K. Małek 

Ćwiczenie: 3 Zadanie domowe / Konkurs.

W tej przygodzie przygotowaliśmy bardzo ciekawe zadania konkursowe. Można wykonać jedno wybrane albo wykonać obie prace.

1.  Czapeczka  imprezowa. Jak powstaje stożek?

Na dużej kartce A3 rysujemy koło, możemy to zrobić za pomocą cyrkla lub obrysować duży talerz. Następnie wycinamy kształt nożyczkami. Czapeczka powstaje z półkola, dlatego składamy koło na pół i przecinamy.  Teraz ozdabiamy nasze półkole, kolorowymi kredkami, flamastrami, przyklejamy kolorowe cekiny. Zachęcamy do tego, aby motywem przewodnim w ozdobach naszej czapeczki były np. liczbyJ lub wymyślony wzór matematyczny.  Tak ozdobione półkole należy złożyć w kształt stożka i zszyć zszywaczem lub skleić. Ostatni etap to zrobienie dziurek i przymocowanie tasiemki lub gumki.

2.     EZO ROBOT.

Na początku poszukujemy różnego rodzaju opakowań/ pudełek przy okazji przypominamy nazwy brył. Np. opakowania po herbacie (prostopadłościan), rolki po papierze toaletowym (walce), kartonowe pudełka. Tworzymy z nich EZO ROBOTA. Przykładowo: pudełko po czekoladkach to jego głowa, brzuch z większego pudełka kartonowego, nogi i ręce z rolek. Technika wykonania robota dowolna.

Na koniec policzcie z ilu sześcianów/prostopadłościanów/kul/walców składa się wasz EZO ROBOT. Ich liczbę wpiszcie do TABELKI, którą również możecie umieścić na zdjęciuJ

Sfotografowane prace, prosimy przesłać na adres:  biuro@edukacjaezo.pl 

Termin do końca czerwca 2020 r.

Prace opublikujemy na naszym blogu i/lub fb (można nie wyrazić zgody). Każda nadesłana praca zostanie nagrodzona ezowym upominkiem, który przekażemy na pierwszych stacjonarnych zajęciach lub prześlemy w czerwcu na wskazany adres.

A oto nadesłane prace:) Zobaczcie sami, tę dumę w oczkach dzieci i tak starannie przygotowane roboty!!!! Brawo dzieci, gratulacje dla rodziców:)

 Czekamy również na Wasze prace:)